Op het allerlaatste moment bedacht een, mij onbekende, collega dat deze cursus ook wel eens wat voor mij zou zijn. Plots zat ik tijdens de eerste bijeenkomst van 23-archiefdingen achter een laptop mijn eerste blog te fabriceren. Wat mij die dag het meest aansprak was dat het vooral leuk moest zijn. Dit was niet tegen dovemansoren gezegd. Met kattenverhalen heb ik jaren lang mijn familie- en vriendenkring bestookt en uit deze verzameling kon ik flink putten. Maar ik kwam er snel achter dat de bedoeling iets genuanceerder lag. Dat blog was om mijn bevindingen over de cursus en de ideeën voor ons archief te spuien.
De eerste helft van de aangeboden 23-dingen had ik me als webmaster al grotendeels eigen gemaakt. Pas daarna kreeg ik het idee dat er wat van me verwacht werd en kwam ik zelfs in tijdnood. De opmerking, die ik tegen het einde van de cursus onder ogen kreeg, dat je niet alles hoeft te lezen had van mij wat eerder mogen langskomen.
Wat heeft deze cursus met onze organisatie gedaan? In ieder geval ervoor gezorgd dat er een behoorlijke kaalslag plaatsvond onder het grote aantal cursisten. Ik kan me dat aan de ene kant wel voorstellen wanneer je vanuit het niets ineens met talloze digitale mogelijkheden geconfronteerd wordt. Aan de andere kant vind ik het jammer dat deze mensen mijn blogs met ervaringen niet hebben gevolgd en van hun (vast goede) opmerkingen hebben voorzien en dat ik op dat moment niets van hun ervaringen meekreeg. De cursus en de gerelateerde toepassingen in de organisatie waren hierdoor geen gespreksstof zodat uit te wisselen tips en vragen stellen over en weer niet aan bod kwamen.
Tip van Omajak: Misschien helpt het om voor aanvang van deze cursus een soort mini-cursusje te serveren met uit elk ding één klein voorbeeldje? Wanneer het totaalplaatje bij de cursist bezonken is overziet hij/zij de cursus wat beter. En zeker op tijd laten weten dat ze niet alles hoeven te lezen!
Mijn woordenschat is aardig uitgebreid met kretologie als augmented reality, geospatial en semantic tagging. Ik heb het idee dat ik nu bijna alle hoeken en gaten van de mogelijkheden heb onderzocht en ben beslist tevreden met het complete overzicht. Maar interessanter is natuurlijk te bedenken welke onderdelen we bij onze organisatie kunnen gebruiken.
We gebruiken al wat Google-producten, YouTube, Twitter en Delicious. Daar boven op lijkt me nuttig:
- Flickr voor beschrijvingen van onbekend fotomateriaal (of via social tagging zoals bij het Steve museum)
- georefereren kaartmateriaal en foto's
- informatie opdienen via de website zoals bij de reis van Bontekoe
- projectwiki's voor genealogen
- LinkedIn voor contacten leggen met professionals in de archiefsector
- titels voor de bibliotheek via Librarything opsnorren en in je eigen bibliotheeksoftware plakken ;-)
- een pilot hoe we kunnen chatten met bezoekers
En verder adequaat inspelen op nieuwe ontwikkelingen en op naar 3.0!
Mijn alter ego Omajak laat ik hierna (op sommige sociale sites) een zachte dood sterven. Ben benieuwd hoe moeilijk het is om je te ontvrienden en alle sporen te wissen. Zou dit onderwerpje nog kunnen worden opgenomen in de cursus 24-archiefdingen: Ding 24: sporen wissen?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten